Przejdź do zawartości

Ewa Siemaszko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ewa Siemaszko
Ilustracja
Ewa Siemaszko (2010)
Data i miejsce urodzenia

27 października 1947
Bielsko-Biała

Zawód, zajęcie

technolog żywienia

Narodowość

polska

Alma Mater

Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego

Rodzice

Władysław Siemaszko

Odznaczenia
Medal „Pro Memoria”
Multimedia w Wikimedia Commons

Ewa Siemaszko (ur. 27 października 1947[1] w Bielsku-Białej[2]) – polska inżynier technolog żywienia[3][4], od 1990 roku również badaczka ludobójstwa dokonanego na Polakach mieszkających na Kresach Wschodnich podczas II wojny światowej[5].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jest córką Władysława Siemaszki, absolwentką Wydziału Technologii Rolno-Spożywczej Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie i Podyplomowego Studium Pedagogicznego[1]. W latach 1970–1973 była asystentką w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Katowicach, później pracowała w pozaszkolnej oświacie żywieniowej i jako nauczycielka[1].

Od 1990 zbiera i opracowuje dokumenty dotyczące losów ludności polskiej na Wołyniu podczas II wojny światowej. Była współautorką wystaw „Zbrodnie NKWD na Kresach Wschodnich II RP: czerwiec-lipiec 1941” w Muzeum Niepodległości w Warszawie w 1992 oraz „Wołyń naszych przodków” zorganizowanej w październiku 2002 w Domu Polonii w Warszawie. Od 2002 roku, wspólnie z Jarosławem Kosiatym, prowadzi serwis internetowy Wołyń naszych przodków[6], gdzie udostępnionych zostało ponad pół tysiąca starych fotografii, wspomnień i innych dokumentów, poświęconych życiu Polaków na kresowym Wołyniu. Współpracuje z Towarzystwem Miłośników Wołynia i Polesia, Stowarzyszeniem „Wspólnota Polska” oraz IPN.

Członkini Kapituły Nagrody „Semper Fidelis” przyznawanej przez Instytut Pamięci Narodowej[7].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Program zajęć dla młodzieży szkolnej z zakresu kultury życia codziennego i gospodarstwa domowego. Warszawa 1976 (red.)
  • Żywienie dzieci i młodzieży. Warszawa 1976
  • Jak odżywiać się zimą? Warszawa 1978
  • Jak odżywiać się latem? Warszawa 1979
  • Żywienie wczasowiczów na wsi. Warszawa 1979
  • Wartościowe potrawy bezmięsne. Warszawa 1986, 1989 (współautor: Anna Kołłajtis-Dołowy)
  • Przyjęcia w domu. Warszawa 1986, 1989
  • Urozmaicone posiłki z dostępnych produktów. Warszawa 1988
  • Terror ukraiński i zbrodnie przeciwko ludzkości dokonane przez OUN-UPA na ludności polskiej na Wołyniu w latach 1939–1945. Wyd. SUOZNU, Warszawa 1998 (współautor: Władysław Siemaszko)
  • Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939–1945. T. 1 i 2. Warszawa 2000 (współautor: Władysław Siemaszko)[8]
  • Wołyń naszych przodków. Śladami życia – czas zagłady. Album z okazji 60. rocznicy ludobójstwa dokonanego przez nacjonalistów ukraińskich OUN-UPA na ludności polskiej Wołynia. Warszawa 2008 (red.)

Nagrody i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Who is Who w Polsce. Wydanie II, 2003 r., strona 3861. Wyd. Hübners blaues Who is who. ISBN 3-7290-0040-3
  2. ↑ Z Ewą Siemaszko rozmawia Janusz M. Paluch. Cracovia Leopolis, 5/2003. [dostęp 2013-05-27].
  3. ↑ Wywiad z Ewą Siemaszko, Nasz Dziennik, 29 kwietnia 2011.
  4. ↑ Musieliśmy pokazać tragedię na Wołyniu, Nasz Dziennik, 22–23 listopada 2008.
  5. ↑ Krótka biografia na stronie www-kresy.pl www-kresy.pl, 1 stycznia 2009.
  6. ↑ Wołyń naszych przodków
  7. ↑ Informacje o działalności IPN w okresie 1 stycznia 2020 r. – 31 grudnia 2020 r.. Instytut Pamięci Narodowej. s. 215. [dostęp 2021-10-08]. (pol.).
  8. ↑ ISBN 83-87689-34-3
  9. ↑ NAGRODA LITERACKA IM. JÓZEFA MACKIEWICZA, culture.pl z 11 listopada 2003
  10. ↑ Odznaczenie medalem Pro Memoria. [dostęp 2013-05-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-31)].
  11. ↑ Marek Zygmunt, Friszke trzaska drzwiami, naszdziennik.pl z 27 kwietnia 2011

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Laureaci Nagrody Literackiej im. Józefa Mackiewicza
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ewa_Siemaszko&oldid=74299496”